Hoeveel stress showt de hond
Lekker naar een hondenevenement
We houden van honden! Dus gaan we lekker naar een hondenevent. Omdat we van onze hond houden, gaat deze natúúrlijk mee. Het lijkt zo fantastisch en voor sommige honden is het ook leuk om mee te gaan naar een honden- of dierenevent. Te vaak echter, hebben we als baas een leuke dag, maar is het voor de hond minder leuk dan wij beseffen.
Prikkels – geuren, geluid, “enge wezens” – het kan té veel zijn
Veel honden op een event of show tonen stress of zelfs uitputtingsverschijnselen. Een event barst van de geluiden, geuren, andere dieren en mensen met aai- en grijpgrage handen. Voor een stabiele hond is dat in het begin misschien leuk, maar na een half uur of uur gebombardeerd te zijn met al die indrukken, is een gemiddelde hond echt toe aan ontspanning en rust.
Bovendien zijn de meeste honden níet zo stabiel. Voor hen kan een event een regelrechte hel zijn. Bedreigingen loeren overal, in de vorm van die goedbedoelende maar niet begrijpende mensen, voorwerpen, (harde of pijnlijke) geluiden en andere dieren.
Weinig ruimte, dus weinig keus als iets te veel is
De drukte van een event maakt dat een hond weinig ruimte heeft. Weinig ruimte om bij te komen, maar ook weinig ruimte om – als hij zich bedreigd voelt – te vluchten. Daardoor kan het dier eerder genoodzaakt zijn te kiezen voor een verdedigende reactie (agressie in de vorm van uitvallen of zelfs bijten).
Wat gaat er zoal mis?
- Als Koninklijke Hondenbescherming geven we regelmatig voorlichting op events. Enkele voorbeelden van wat we daarbij hebben gezien:
- Een hond die niet hond-sociaal was en in een drukke inloop met veel mensen, kinderen en honden diverse andere honden naar de strot vloog. Niet leuk voor die hond, de betrokken honden en de kinderen (en volwassenen in de buurt) en nog gevaarlijk ook.
- Honden die op warme dagen tussen benen en volgeladen tassen over zand in de volle zon zonder water een uur heen en een uur terug over een terrein worden gesleept. Staan er waterbakken dan durft met de hond daaruit soms niet te laten drinken uit angst voor ziekten.
- Honden die worden gecorrigeerd omdat ze ‘zich niet gedragen’ terwijl ze in feite de situatie niet aan kunnen en angstig zijn of zelfs willen vluchten.
- Puppies die in het gedrang worden overprikkeld en zo moe zijn dat ze alleen maar willen liggen. Juist jonge honden (en ook oudere honden!) zijn kwetsbaar en moeten tegen een teveel aan prikkels in bescherming worden genomen.
- Angstige honden die met de staart tussen de benen een trillend hoopje ellende zijn, terwijl de baas een gesprek heeft met een standhouder.
- Herdershonden die vluchtgedrag tonen bij een ring met speakers omdat het geluid veel te hard en pijnlijk is voor hun gevoelige oren.
- Honden die in de auto gelaten worden op een warme dag: levensgevaarlijk omdat een auto al snel een oven wordt en honden hun warmte minder goed kwijt kunnen dan wij.
Ogen op de stands of ogen op de hond?
Veel wordt gemist door de begeleiders van de honden. Deels omdat ze met goede bedoelingen de hond meenemen. De verwachting is dat de hond het leuk zal (moet?) hebben. Vooral echter omdat zij hun ogen en oren de kost geven op het event. Daardoor is er minder ruimte in hun hoofd om op de hond te letten en deze de begeleiding te geven die hij nodig heeft. De baas wil nog even dit zien, nog even dat doen en vooral daar nog even langs. Dan is er minder blik op de hond. Die juist in zo’n prikkelrijke omgeving de begeleiding van zijn baas hard nodig heeft.
Ga je naar een event of show? Vraag je dan af of je hond het er wel leuk kán hebben. Als je daar bevestigend op antwoordt, zorg dan ook dat de hond het leuk hééft. Dat betekent dat de hond voor gaat; voor alles op het event. Dat je bereid moet zijn gedurende het event minimaal één oog op je hond te houden en direct te vertrekken (al dan niet tijdelijk) als je hond het niet trekt.
Let op stress!
Een hond die een situatie niet aankan, laat dit zien. Kijk daarom goed. Zorg dat je weet hoe je hond eruit ziet en hoe hij voelt als hij ontspannen is. Een gespannen hond spant spieren aan waardoor hij harder ‘aanvoelt’ en gespannen oogt. Een hond kan langzamer of juist sneller gaan bewegen als hij stress ervaart. ‘Ongehoorzaam gedrag’ als piepen, jengelen, blaffen, in de lijn bijten, opspringen, iets stuk kauwen kan ontstaan als gevolg van stress.
Stresssignalen geven ook aan dat een situatie te veel aan het worden is voor je hond. Zie je er twee of meer, zie je er één langduriger of is je hond aan het trillen of heeft hij een pootje raar opgeheven? Haal dan je hond uit de situatie en gun hem ontspanning door in een prikkelarme omgeving rustig met hem te wandelen.
Welke stresssignalen zijn er zoal?
- Bek aflikken – de tong langs de hele lip halen, van neus tot mondhoek
- Borstelen – het opzetten van de haren op de rug/schouders
- Gapen
- (Plotseling) hijgen
- (Zichzelf) krabben
- Kort snuffelen zonder dat er iets interessants te ruiken is
- Tongelen – het aflikken van zijn neus
- Uitschudden
- Verwijde pupillen
Hoe herken je een vermoeide hond?
De hond luistert minder goed, wordt langzaam (gaat liggen of zitten als hij de kans krijgt, loopt langzaam) of wordt juist drukker (omdat hij de prikkels niet meer kan verwerken raakt hij ‘aan de kook’). Als je naar zijn koppie kijkt, zie je wallen en een strak gezicht. Hijgen, tong uit de bek, warm aanvoelen kunnen ook spelen. Een vermoeide hond is toe aan rust, gun hem dat!
Artikel door Ineke van Herwijnen, © Koninklijke Hondenbescherming 2015